4 uur je nest uit. Opstaan. We krijgen een lupa mee. 100 qtz pp aftikken en om 5.10 uur wandellen we door een donker oerwoud. Er zijn wat zaklampen mee en de groep, 20 man groot, dwaalt door het bos onder leiding van een gids. De meeste mensen van de groep zijn om 3 uur opgestaan want zij kwamen uit Flores, anderhalf uur rijden van de Jongle lodge. Hahahahahaha. Is dat fff boffe.

Het wordt langzaam lichter en we zetten de sokker erin. Tempel 4 is de hoogste tempel en we klimmen 65 meter omhoog. (over een trap om het monument te beschermen) Daar gaan we zitten op de trappen waar vroeger de Maya's hun rituelen uitvoerden. Nu hoog boven de canopy maar ik begrijp later dat daar bij de maya's geen sprake van was. Er was in die tijd geen oerwoud meer. Al het bos was verdwenen, gekapt om van limestone cement te maken voor de tempel. Anyway.

Het is muisstil. Inderdaad wat spookachtige mistflarden over het oerwoud en daarboven de eerste zonnestralen. Gaaaaaf. Fantastisch om mee te maken. Iedereen is echt gefasineerd en houdt zijn mond.30 lange minuten lang.

Tegelijkertijd ontwaakt het woud. Om je heen hoor je de brulapen hun terrein afschreeuwen. In de boomtop onder ons een familie spidermonkeys die wakker wordt en zich laat zien. Naast ons een klein kutvogeltje dat herrie maakt voor 10 maar dat hoort er allemaal bij. Bij de prijs inbegrepen heet dat.

Verder een heerlijke sereene rust terwijl de zon opkomt en de ochtend gaat beginnen.

Na drie kwartier gaan we naar beneden. De groep na ons heeft pech want zodadelijk gaan de apen kakken en zit de trap onder de stront. Als je nu iets warms op je rug voelt...... apenpoep. Gelukkig bij een ander.

We dalen af en maken eentocht met manke louietje. Flauw hoor. Luis is een gave vent, met goede verhalen en een gemankeerde knie. De avond tevoren tijdens een tocht gevallen en zijn knieschijf beschadigd.

Tikal is gaaf. Ga ik niet vertellen want dat kan niet. Kom foto's kijken of bekijk de National geographic van october 1982.

We zijn rond lunch time alweer terug in onze lodges en gaan zwemmen. Een heerlijk zwenbad, midden in het oerwoud. Uitrusten op bedjes en er is verder niemand. Beetje lezen, ijsje halen. Kijken hoe wat mannen een dikke vette overhangende tak verwijderen. Rustig is het. Rustig. Zonnen. We praten nog even over ouders met een indie verleden als we in het badje 3 reizigers ontmoeten die in een grote groep van 18 nederlanders een rondreis maken.

Voor het eten nog even het bos in. Koffie is goed bij de ingang en later blijkt dat in het vennetje echt een krokodil van 2 meter zat. We gaan verder dan Jo en Isa wilden maar dat is niet erg. Onderweg veel apen gezien en nog geinige fotoos gemaakt op zo'n tempel. Jammer van de instellingen op de nieuwe camera.

Eten is hetzelfde gedoe als de dag er voor. Soep is iets minder groen en ipv 4 keuze mogelijkheden nu 3. Toetje is iets kleiner. Ach ja. Bietje mauwen mag best toch?