We zijn in Panajachel

Zoooooooo ' Pfffffff ' Dat heeft even geduurd. Alle indrukken, kleuren en geuren, alle plaatjes, straatjes, mensen, alle kerken, kinderen, kaarsjes.... het zit allemaal in het hoofd en het kon er tot nu toe nog niet echt uit! wow! We zijn al vier dagen op reis, toch ' een vraagteken zit niet op dit toetsenbord! het is dinsdag. Zaterdag was reizen, reizen, reizen. Een lange, doodvermoeiende en spannende dag. De uren in de KLM vlucht waren OK. Lekker verzorgd, boekje, filmpje, hapje. Prima. Na 11 uur overstappen van die luxe KLm naar Guatamala. In mexico city. Spannend. Met de skytrain! van arrival naar departue. Vreemde ervaring. Te weten dat die mega dynamische stad onder je voeten ligt maar dat je niet verder gaat komen dan het vliegveld. Toen drie uur wachten en uiteindelijk boarden. Inmiddels noodweer, vette bliksem, donder en mega regen. Ooops, dan gaan vliegen is geen feestje. Uiteindelijk met 20 man in een leeg vliegtuig,maar we kwamen in Guatamala stad ' en inderdaad, daar stond iemand, met een bordje ' Spaas Simons! Joepie, inmiddels tolden we op onze benen, het was 6 uur ochtend, nl tijd. Dat gevoel hoort er wel helemaal bij. We arriveerden in Antigua, werden in een donker straatje uit de bus gegooid smiley en stonden voor een dichte deur. Die ging echter open en het was allemaal goed. Kids een kamer, wij een kamer. Even knuffelen en OK slapen!!! zo snel mogelijk aan het ritme wennen. Tijd daar was 1 uur snachts, dus vanaf begin gewoon meegaan. Leuk! Het reisgevoel was er weer. En dat voelt goed. En de meiden... Ook Ze zijn er weer, ouder, wijzer en daarmee mogelijk bewuster van vanalles. Maar ze vinden het gaaf en zitten er lekker in.

Antigua! goeie start zei Flippie. Die heeft er een maand gezeten. Spaanse les volgen, voor hij maanden lang door zuid en middenamerika ging trekken. En ja, een fijne stad. Ooit de hoofdstad van Guatamala maar na een allesvernietigende aardbeving is het centrum van het land verlegd ' naar Guatamala city. Daardoor is Antigua nog echt, authentiek en vol met openlucht kerken, katthedralen zelfs. Fraai! prachtig. Wat opvalt ' de kleuren. de klederdracht, de Indiaanse vrouwen en vooral kinderen met hun waren op het hoofd, of in doeken op de rug. Veel te veel aanbod voor veel te weinig toeristen. Onze eerste ervaring met twee local meiskes was zo leuk. Twee business meisjes van 10 en 12 die ons hun waren willen verkopen, maar daar ook zo veel lol en fun mee hebben. het werd een gezellige happening en natuurlijk kochten we iets. Antigua, stad vol verrassingen. Alle gevels in kleur. Warme steenrode tintenen afgewisseld met azur blauw, geel, etc. Zo leuk. En dan... wat je van buiten niet ziet, zelfs niet kunt vermoeden. Zie je als je door de deuren gaat, de poort vaak. Achter elke deur ' lijkt het wel, schuilt een pittoresque binnenplaats, pleintje. Het is allemaal achter die facades te zien. natuurlijk gaan we met regelmaat zon poortje door en komen we op de mooiste plekken. De eerste dag lopen we vanuit hotel Hermano Pedro, een beschermheilige, pater die je overal in de stad tegenkomt, naar het centrale plein zo een marathon in. verwacht je ook niet. die stad ligt vol met cobble stones ' geen rechte weg te vinden. Het is er bloedheet en de daar komen ze binnen. Guatamaltezen in alle soorten en maten, sportschoenen, nummer op de rug en allemaal gesloopt. Geen runnertypes, maar iedereen doet mee lijkt wel. Natuurlijk moedigen we ze aan en zijn we vooral vol bewondering voor een dergelijke prestatie onder deze omstandigheden! Dan op pad om de stad te verkennen. Eenvoudig want al lopend kom je alles tegen. Onder andere een traditionele food markt waar uit elke streek de specialiteiten worden aangeboden. Niet voor toeristen, maar natuurlijk super leuk om even sfeer te proeven. en niet alleen sfeer. Jo eet haar eerste maiskolf sinds lang. Gil koopt van allerlei lekkers dat hij later weer weggeeft omdat het toch minder lekker was dan gedacht. Maar ook goed want daar maak je vrienden mee. Leuk! natuurlijk vermoeid. We besluiten een siesta te doen en binnen de kortste keren ligt iedereen te knorren. Avond weer struinen. Niet verwacht of vooral niet aan gedacht. Het is vroeg donker. En.... slecht verlicht. Je moet gewoon op tijd eten en op tijd naar bed. Om 22 uur is het echt wel gedaan. Gaat alles ook dicht. Grappig, hadden we niet bij stil gestaan. Ontzettend lekker gegeten die eerste avond. Vlees van de gril. Biefstuk om echt je vingers bij op te eten. Mmmmm en onze eerste Corona! Vakantie gevoel! Doodmoe in bedje gerold. Slaaaaaaap