En nog even door

Zit voor de eerste keer in internetcafe dus profiteer nu even van de gelegenheid. Gil en kids met een heerlijke smootie in gesprek met Nederlanders! Even tips verzamelen. Ook leuk.

Grappig is dat ik, nu we hier zijn, weer veel meer aan eerdere reizen denk. Thailand, maar zeker Indonesie. Wat is vergelijkbaar, wat is er totaal anders

Al die tempels die wij op eerdere reizen gezien hebben. Zoveel kerken komen we nu tegen. Isa vindt dit minder, tempels zijn veel exotischer, anders. Dit lijkt te veel op wat we kennen. Wat in Indonesie de rijst is, is hier de mais! Zoveel met mais. En dacht je dat Nachos met guacemole, ook maar enigszins lijkt op burrito{s ' nee! Alle nachos zijn zelf gemaakt en ik vind ze heeeeerlijk. Het rijden in een busje, scheuren over de wegen, groene bergen om je heen, hier en daar een vulkaan. Aan de rand van de weg een zootje, vijftig kraampjes met meloncoton, perzik achter elkaar, Dat in onze ogen onlogische... wie stopt hier nou, zouden deze mensen allemaal iets verdienen. je gelooft het gewoon niet. Oude autos, veel brommertjes, veel chickenbusses ' die hele oude kleurrijke bussen. een lekkere chaos. Die chaos, dat onderweg zijn, in zon busje, rugzakjes achterin- Dat is wel weer vergelijkbaar. het gevoel van avontuur ook. In de ochtend niet weten hoe je bedje er die avond uit ziet. Waar je eet, hoe de sfeer is. Leuk! Avontuur. Houd ik van. Dus na nog een dag in Antigua, die dag begon met muziek. Enorme drumband liep daar te spelen en wij volgden de muziek en genoten. allemaal jongeren die vol overgave muziek maakten. Neee niet voor de toeristen. Voor de oude mensen in antigua, om hen te vermaken. Die zijn afhankelijk van zorg door eigen community, niet de overheid. Dit was zooo leuk. Ze gingen op in hun spel, maar... er was natuurlijk ruimte om met een schuin oog naar ons te kijken. Nou, vooral naar mijn mooie dochters natuurlijk. Was errug leuke ervaring en start van de dag. En toen nog een dagje dwalen door Antigua, via de chocolade fabriek! komen we op het leukste binnenplaatje. Daar.... treffen we drie dames met de mooiste, lees mooiste huipils. Dat zijn de blouses-tunieken die bij de klederdracht horen. Elke pueblo, dorp heeft eigen kleuren enpatronen en het is een overdaad van kleuren. Zon lieve dame ook die ons al haar waar laat zien en Tatum en Isa passen. en ja hier kopen we natuurlijk iets, gewoon voor de prijs die ze ervoor vraagt. Want die prijs was al zo bescheiden, vinden wij. Blij mee. Kleurtjes!! nog veel meer gezien en eigenlijk plan om een heeeeeeeeeel mooi kleed te kopen, zag het al liggenop onze lange tafel,maar weerhouden door mijn verstandige dochter. Mama we komen nog zoveel tegen. en het is wel zwaar en wacht nog even,. daar krijg je geen spijt van. Moet ik denken aan Yvette en ik die eerste week in Indonesie al een onmogelijk te vervoeren stuk kochten en een maand hebben meegesleept. Mijn kind is wijs.

OK, nu zijn we dus in Panajachel. Drie uur rijden van Antigua. En wat een leuk plekje. Heerlijk mini huisje aan zwembad. Oase van rust in de drukte van Panajachel. Wow ' dit is wel ingericht op touristen. Ligt aan meer van Atitlan. 18 km doorsnede 320 meter diep.. Eigenlijk een krater meer, van 18000 jaar geleden. Omringd door vulkanen. En mooi, mooi, mooi. Morgen gaan we DE boottocht maken die iedereen hier maakt. Vanmiddag al onderhandeld, hoewel, eigenlijk gewoon akkoord gegaan met de vraagprijs. Hadden we vast niet moeten doen. Morgen met kapitein Mario op de Isabel!!! naar alle mooie dorpen die alleen via het water te bereiken zijn. Dat wordt vast bijzonder. Vanmiddag heerlijk gegeten uitkijken over het meer. zo mooi! We zijn benieuwd. Nu stoppen want mijn drankje staat klaar en we gaan lekker eten. Gelukkig is het eerste stuk gespuid. Dat moest eruit want ik voel nu al dat er zoveel indrukken zijn, ook omdat we zoveel doen en nog gaan doen. Hoe kun je het onthouden. maar... ook mijn hoop op mijn man gevestigd die met zijn nieuwe camera moet zorgen voor heel veel mooie plaatjes. En anders neem ik dat over smiley. Oja, tevas in hotel laten liggen in Antigua, hoop dat gillies plan werkt en dat ik ze toch nog terugkrijg vandaag of morgen.
Dag voor wie meeleest. Sorry voor de chaos, ik schrijf snel. Zal het thuis verder opstrakken en aanvullen. Ben blij hier te zijn met mijn fijne drie! Liefs voor jullie allemaal en hoop snel weer te schrijven XXX